Szanowni Państwo,
Nie planowaliśmy kupna małej Dosi, bo choć miejsce, by ją przyjąć — mamy, to mamy też ogromne problemy związane z prowadzeniem ośrodka. Ale idą święta. To czas cudów, ale to też czas, gdy handlarze czyszczą obory i wywożą dużo więcej zwierząt do rzeźni. Przestój ubojni związany ze świętami, a do tego zwiększone zapotrzebowanie na mięso w tym okresie sprawiają, że do rzeźni jedzie jeszcze więcej zwierząt niż zwykle. Mała Dosia ma jechać jutro, bo ludzie, którzy mieli ją kupić uznali, że jest za brzydka, by zostać prezentem dla ich dziecka.

Handlarz chce za Dosię i jej transport do Nowej Studnicy 2300 zł. Nie zgodził się na raty ani na czekanie na spłatę. Jutro ma ją zawieź do ubojni. Jeśli ona ma żyć, dziś trzeba uzbierać całą kwotę.

Bardzo proszę, uratujmy ją.

Dziękuję, za każdą pomoc.
Michał Bednarek
tel 506 349 596

Wczoraj zadzwonił z pytaniem, czy chcę je kupić, bo jak nie to w piątek wiezie je do rzeźni… Nie było w tym straszenia, namawiania na kupno, niczego. Po prostu obiecał mi, że gdyby jechały na mięso, to zadzwoni najpierw do mnie i to zrobił. Dodał, że Marysia jest kulawa, że najpewniej ma raka kopyt, więc nikt ich nie kupił. Powiedział, że cena za oba to 16500 zł, jak będę zdecydowany, to zaliczki chce 2500 zł i wtedy poczeka kilka dni na spłatę.

Nie mógł trafić w gorszy okres…

Szanowni Państwo,
wtedy, ponad miesiąc temu, gdy spotkałem te biedaki u handlarza, przerażeniem napawała mnie myśl, że Marysia zaprowadzi swojego synka na rzeź. Że nie będzie miało znaczenia, że sama jest ponownie źrebna, bo nikt przecież klaczom na wjeździe do ubojni USG nie robi. Że te konie zostaną zabite tylko dlatego, że człowiek uznał, że może to zrobić.

Panie Michale, jeśli Państwo możecie nam pomóc i utworzyć zbiórkę na te biedne pieski, będziemy bardzo wdzięczni. Gabinet, w którym leczą uratowane zwierzaki miejmy nadzieję trochę poczeka z fakturą. Mama sunia (Misia) pojechała do hoteliku w Karpaczu (mieliśmy tylko dwa wyjścia -schronisko gdzie najprawdopodobniej przypięto by jej łatkę agresywnego dzikusa, bez szans na adopcję i ten hotelik, gdzie wyjątkowo zgodzono się ją przyjąć). Będzie tam pomału socjalizowana i kiedy będzie już gotowa na adopcję będziemy szukać jej domu. Maluch, po badaniach weterynaryjnych, jest u mnie, w dalszym ciągu jest lękliwy, nie pozwala brać się na ręce, chociaż postępy już są.

Czy możemy liczyć na Waszą pomoc?

Monika”