17.09.2025 Szanowni Państwo, 
na targu w Pajęcznie dzięki Wam kupiliśmy jedną klacz rasy konik polski – Bakalie. Rasa ta rozmnażana jest licznie, bo są dotacje, ale nie ma już pomysłu co robić z tymi końmi. Dla mnie są wyjątkowe, jedyne w swoim rodzaju, bardzo inteligentne, wytrzymałe, dobrze wykorzystujące pasze. Ale one są niskie, nie mają predyspozycji do sportu, nie są popularne wśród amatorów jazdy konnej, więc wiele z nich wyjeżdża na rzeź. Są ubijane pomimo tego, że najczęściej są zupełnie zdrowe i mogłyby żyć wiele, wiele lat, tylko że nikt ich nie chce. 

W rezerwacie mamy stado ponad 40 koników, które ocaliliście. Żyją, mają się świetnie. Robią, co chcą i kiedy mają ochotę. Są wolne. Do tego stada po kwarantannie dołączy kupiona w Pajęcznie Bakalia. Może też dołączyć jej siostra – Beza, za którą wpłaciliśmy zaliczkę. Jest i dla niej miejsce.  

Na ten moment obie klacze stoją jeszcze u handlarza, stoją razem, wtulone w siebie. Na jutro zaplanowany jest transport uratowanej Bakali do Benkowa, ale los Bezy nadal nie jest przesądzony. Albo zostanie załadowana na nasz samochód i przyjedzie do Nowej Studnicy, albo pojedzie do rzeźni autem handlarza.