Lupuś miał jedno spotkanie z behawiorystką, ale potrzebuje kolejnych. Każda wizyta to 200 zł – a nie ma już na to pieniędzy. Lupuś w domu pod opieką Pani Moniki czuje się dobrze, ale założenie szelek i smyczy powoduje u niego ogromną reakcję lękową.

Misia jeszcze bardziej potrzebuje pracy z behawiorystą. Jest bardzo wycofana i boi się ludzi. Jej ogromny lęk sprawia, że nadal próbuje uciekać, dlatego mieszka w najbardziej zabezpieczonym kojcu w hoteliku.  Kuli się i trzęsie ze strachu, spodziewając się wszystkiego, co najgorsze. Gdy się patrzy w jej smutne oczy, serce pęka, bo bez pieniędzy jej całym światem będzie ten kojec. Bez profesjonalnej pomocy nigdy nie otworzy się na człowieka. Nigdy nie będzie z ufnością patrzyła na wyciągniętą do niej rękę. Nigdy też nie znajdzie domu, w którym będzie kochana.