Pierwsze dni mijały spokojnie. 

Rozmawialiśmy kilka razy – o karmieniu, o tym, jak sobie radzą, jak się czują. W rozmowie cały czas wybrzmiewała nuta żalu, że Kalina i Jagoda nie chcą jeść z ręki, nie dają się dotykać. A przecież to normalne. Dla wszystkich zwierząt transport, zmiana miejsca, opiekunów, wiąże się ze stresem. Wiele przez pierwsze dni tylko obserwuje otoczenie, starając się nie wchodzić w interakcje z ludźmi. Po prostu potrzebują czasu, by nabrać zaufania, by się przekonać, że nic im nie grozi. Tłumaczyłem, że trzeba poczekać, że przyjdzie na to pora. Myślałem, że rozumieją, ale cały czas czułem zaniepokojenie i stres, gdy na wyświetlaczu pojawiał się ich numer telefonu.

Wczoraj wszystko się wysypało.

Jedna z wielbłądzic złapała zębami za rękę – i w jednej chwili świat runął. Nie, nie zrobiła krzywdy, nawet nie skaleczyła, ale to wystarczyło, by czara goryczy się przelała. W telefonie usłyszałem, że Kalina i Jagoda są niewdzięczne. Że zamiast tulić się i dawać głaskać, za to, że dostały dobry dom – one gryzą. Na nic było tłumaczenie, że to dla nich obce miejsce, a po pracy w cyrku nie ufają ludziom. Na nic moje próby uspokojenia, bo oni nie dzwonili po pomoc i wsparcie – dzwonili powiedzieć, że odwożą je z powrotem. Że mają już zamówiony transport. Zaniemówiłem…

Zaproponowałem, że je odkupimy, weźmiemy do Benkowa, a spłacimy w ratach.

Usłyszałem na to, że bez pieniędzy nie mamy o czym rozmawiać, bo oni wiedzą, że nie zawsze udaje się zebrać na wykup. Znali historię z ubiegłego roku, gdy zabrakło czasu i nie uratowaliśmy dwóch klaczy. Rozmawiałem, bardzo starałem się dojść do porozumienia. Nie do przyjęcia dla mnie było, by wróciły tam, skąd już zostały zabrane. Długo się to ciągnęło, ale ostatecznie stanęło na tym, że ci państwo czwartkowy transport odwołają, jeśli dziś dostaną 5500 zł. To 1/3 ceny, jaką zapłacili za Kalinę i Jagodę.

Kwota ogromna. Ogromna. Obawiam się, że nie damy rady, ale wiem, że trzeba choć spróbować. Ostatnio z trudem zebrała się zaliczka dla rocznego Mańka, a potrzeba była dużo mniejsza. Do tego Kalina i Jagoda to wielbłądy, nie konie – a na nie zbiera się najgorzej. Są to zwierzęta na tyle egzotyczne, że mało kogo obchodzi ich los.