Ale nie poszedł. Te ręce, które go nie wzięły okazały się właścicielem ośrodka, który prowadzi zajęcia dla dzieci. Handlarz powiedział mi, że byli u Całuska, w sobotę i w niedzielę. Przyjechał pan z dziećmi, jeździli na osiołku, ale ten się potykał i stawał. I o ile w sobotę jeszcze dawał radę, o tyle w niedzielę na nic się zdały krzyki, szarpanie i poganianie, bo Całusek po prostu nie chciał chodzić. Albo raczej nie miał siły, bo jego spracowany grzbiet nie był w stanie unieść ciężaru.
Po tych wizytach i jazdach Całusek kładł się i miał problemy ze wstaniem. Handlarz powiedział, że dzisiaj musiał mu pomóc, ciągnąc za kantar, bo osiołek nie miał siły się podnieść. Dodał też, że teraz jest już lepiej, że najadł się, wstaje i kładzie się sam. Ale on i tak nie zamierza go trzymać, bo i po co miałby to robić? Paść go nie trzeba, a na klienta, który kupi niedołężne zwierzę, liczyć nie ma co.