Herkules w terenie z adopcyjną opiekunką

Szanowni Państwo, kilka dni temu otrzymaliśmy wiadomość od Olgi, adopcyjnej opiekunki Herkulesa. Przekazujemy ją Wam, abyście i Wy mogli cieszyć się dalszą historią tego konia. Herkules został uratowany dzięki Wam około rok temu. 

Wiadomość od Olgi :

u Herka szybkie postępy.  Ostatnio był z nami pierwszy raz w terenie. Super się spisał chłopak.  Mieliśmy iść tylko na 30 minutowy spacer,  by poznał okolice i oswoił się z nową sytuacja. Skończyło się na dwugodzinnym terenie po lesie.  Chętnie kłusował,  dłuższe galopy nie sprawiają mu najmniejszej trudności. Ma chłopak prawdziwą torpedę w zadku . Jest bardzo stabilny,  bezpieczny,  godny zaufania,  spokojny i odpowiadający na wszystkie prośby, słucha i uważa. Regularnie ćwiczy z instruktorem z ziemi, na lonży, chodzimy pod siodłem. Kopytka podaje jednak nadal ćwiczymy dłuższe utrzymanie. W obsłudze i przy czyszczeniu bezproblemowy. Przywiązał się do mnie tak bardzo, że nie odstępuje mnie na krok,  reaguje na głos i polecenia głosowe. Jest dla mnie najcudowniejszym i najukochańszym koniem pod słońcem. Zaufał mi i ja tez mu ufam na 100%. Poświęciłam mu bardzo dużo czasu, pracy, wyrozumiałości. Każdy wolny dzień z nim spędzam. Dużo ze sobą „rozmawiamy ” Z konia stroniącego od ludzi i dotyku stał się taka maskotka stajni,  czeka na głaskanie,  przytulanie i smakołyki.  Dla mnie koń złoto. Nasza praca z instruktorem przynosi super efekty, chociaż cały czas mamy jeszcze sporo do popracowania. Pracujemy z nim powoli ale systematycznie i cierpliwie. Rozpisałam się ale mogłabym o nim gadać całymi godzinami. Czeka nas pierwsze kąpanie jeśli tylko będzie ciepło,  za niedługo będzie miał dobierane siodło.  Instruktor mówi,  że tak zgraną parę i tak się rozumiejąca jak ja z Herkiem to ciężko spotkać.