Handlarz szturcha kucyka kijem i spluwa z obrzydzeniem. Żałuje, że ją kupił. Taki koń to kłopot tylko. Karmić trzeba, sprzątać trzeba, a zysku nie będzie. Kij opada na plecy kucyka. Trzecia się trzęsie, gdyby umiała, zniknęłaby. Ale nie umie. Nie rozumie zupełnie, co się dzieje. Nie wie, gdzie się podziały Pierwsza i Druga. Wciśnięta w kąt, sama, bezradna i bezbronna. Niechciana przez nikogo, nie może liczyć na niczyją pomoc. Nie ma się w kogo wtulić, za kim schować. Nikt jej nie obroni, nie doda otuchy. Przed nią już tylko rzeźnia. Świat nie ma dla niej nic innego w ofercie.

Szanowni Państwo, nie mogłem jej tam zostawić i do końca mojego świata obwiniać się, że nawet nie spróbowałem jej pomóc. Przecież to nie jest jeszcze stary koń, mógłby żyć wiele lat. Mógłby, ale kalekich zwierząt nikt nie chce trzymać. Portale ogłoszeniowe pełne są ładnych zdrowych kucyków, a i na takie braknie klientów i jadą na rzeź, a co dopiero taki koń jak Trzecia?

Wiem, że jest trudno. Nie wiem, kiedy będzie lepiej i czy w ogóle jeszcze będzie, ale wiem, że Trzecia nie ma czasu na czekanie, aż coś się zmieni. Dziś rano zadzwonił handlarz, powiedział, że zabiera ją na rzeź. Jeśli Trzecia ma żyć, muszę uzbierać 2600 zł (koszt spłaty Trzeciej i transport do nas). Jutro muszę wpłacić połowę, w czwartek resztę. Handlarz nie zgodził się zaczekać ani chwili dłużej, choć bardzo prosiłem.

Szanowni Państwo, kolejny raz błagam o pomoc. Niech i ona otrzyma szansę od losu.  Razem jeszcze zdążymy ją ocalić, ale sam nie zrobię nic. Niech Trzecia żyje.