Handlarz kupił Maszę w maju. Kiedy u niego wtedy byłem, wyglądała bardzo dobrze, przy jej boku kręcił się maleńki, kulawy źrebak. Miał spuchniętą nogę i ranę, ale rana była czysta i zabezpieczona. Handlarz miał plan na dobry zarobek, więc przyjeżdżał weterynarz, leczył maluszka. Nikt nie proponował mi kupna, ja o to też nie pytałem, nikt nie planował ich wywieźć do rzeźni. Nikt nie musiał ich ratować. Masza jako koń, który kilka lat pracował w rekreacji, miała być sprzedana do pracy na wakacje by robiła od świtu do zmierzchu na ludzi. Ale plan się nie powiódł, bo Masza też zaczęła chorować. Najpierw wycierała się o ściany i kraty, wytarła niemal całą grzywę. Później zaczęła chudnąć, a jak by było mało, dopadała ją choroba sieroca. Handlarz do Maszy najpierw nie wołał lekarza, bo uważał, że samo jej przejdzie. Później, widząc, że jest tylko gorzej uwiązał ją w komórce by się nie bujała i zaczął tuczyć na rzeź. Gdy spytałem czy mu nie żal matki z dzieckiem, powiedział, że żal to mu jest tylko pieniędzy, które stracił.