„A daj pan spokój z ludźmi. Kupiłem tego kuca w grudniu, bo na prezent klienci dla dzieciaka chcieli. Zapłacili dobrze, to im zawiozłem na wigilię. Wyczyszczony, grzywa zapleciona i ogon, kopyta nasmarowane i kantar nowy. Koralik dostał na imię. Pasowało mu, taki był ładny. No pięknie wyglądał. Pięknie mówię panu. 

Wczoraj zadzwonili, że jednak go nie chcą, bo córka się już znudziła, a on brudzi, rży, słuchać się nie chce. No myśleli chyba, że pluszowy będzie czy coś. Nie chciałem go odkupić, ale paragrafami straszyć zaczęli, że mają dwa lata na oddanie konia. Przepisy mówią o rękojmi, ale co im tłumaczyć, że koń jest, jaki zamówili? Oni swoje w koło tylko, zabrałem, żeby spokój mieć. Zły jestem, bo kupiłem pod nich, dużo dałem, karmiłem dwa tygodnie, a teraz sprzedać na mięso muszę, zarobku na nim nie mam żadnego. Wywożę od razu, żeby do żarcia dalej nie dokładać. 

Chcesz Pan, to bierz, ale tanio z czekaniem nie będzie, bo mam dość straty na nim. Daj Pan we wtorek 1400 zł zaliczki, a do piątku dopłacisz jeszcze 1500 zł i zabieraj. Bez zaliczki nie trzymam, wywożę, ja już raz na nim oszukany byłem, nie dam się drugi raz w maliny wpuścić.”