Aktualizacja 16.02.2022
Jasia miała przyjechać do nas dzisiaj. Czekał już na nią wyszykowany, wygodny boks z pachnącym sianem i miękką słomą. Miała się rozgościć, poczuć bezpiecznie i spokojnie. Mieliśmy się o nią zatroszczyć najlepiej jak umiemy. Umówiony był już kowal do rozczyszenia jej starych, zaniedbanych kopyt, nasz weterynarz też czekał na sygnał, że dojechała. Że już jest. Że trzeba przyjechać i zrobić badania. Jasia już nigdy do nas nie dojedzie. Umarła u handlarza. Uznała, że nadszedł na nią czas. Nie dała żadnej szansy na pomoc, a może ta pomoc była niemożliwa? Nie wiemy i nigdy już nie będziemy tego wiedzieli. Wczoraj, choć stara i spracowana, to miała apetyt, a dziś handlarz znalazł ją rano martwą. Przesłał nam zdjęcia leżącej Jasi. Nie będziemy ich publikowali z oczywistych względów. Jest nam bardzo przykro z powodu odejścia Jasi. I choć przez wiele lat naszej działalności mieliśmy już sytuację, że ratowany koń odchodził bądź u handlarza, bądź zaraz po przyjeździe, to w przypadku Jasieńki nie rozważaliśmy nawet takiej możliwości. Założyliśmy, że przyjedzie. Ale śmierć przychodzi zawsze nie w czas. Zabiera przy jedzeniu, w czasie snu, rankiem i po zmierzchu. Zabiera zawsze nie w czas… Jasi już nie ma. Nigdy do nas nie dotrze… Został nam pusty boks, z pachnącym w rogu sianem. Został też smutek i żal. Handlarz zaproponował, że odda nam połowę kwoty jaką za nią żądał. Tym samym jeśli ktoś z Państwa, którzy dokonaliście na Jasie darowizny życzy sobie zwrot wpłaconej kwoty, prosimy o kontakt mailowy. Pozostałe środki zostaną przeznaczone na zadatkowanie innego konia.