Szanowni Państwo, nie wiem co się ostatnio dzieje, ale wyjątkowo dużo osiołków idzie na rzeź… 

Handlarz najczęściej nie chce się dzielić ze mną historiami tych biednych zwierząt. Czasem wspomni słowem lub dwoma o ich przeszłości, ale nigdy nie mówi zbyt wiele. Niestety, te historie którymi się dzieli zawsze są bardzo smutne. Czasem się zastanawiam jak tragiczne muszą być historie tych, o których nie mówi ani słowa. Czemu ludzie tak okrutnie traktują te bezbronne zwierzęta? Przecież one niczemu nie są winne. 

Historia Ryśka musiała być jedną z tych bardzo smutnych, na tyle, że handlarz nie chce mi zbyt dużo powiedzieć. Dowiedziałem się jedynie, że osiołek był bardzo samotny i trzymany w złych warunkach. Reszty kazał mi się domyślić.  

Rysiek wygląda na bardzo przerażonego. Gdy podchodzę do niego on kuli głowę i stara się zniknąć. Przytula się do ściany, jakby ze strachu, że zrobię mu krzywdę. Odchodzę od razu aby go jeszcze bardziej nie stresować. W jego oczach widzę panikę, ale on nic nie może zrobić. Przywiązany jest do betonowego słupa przy stodole handlarza i nawet nie może się odsunąć. Nie może nawet zrobić kilku kroków w kierunku świeżej trawy.