„Zwracam się z prośbą o sfinansowanie leczenia bezpańskiej, bardzo chorej kotki, którą wraz z mężem przygarnęliśmy parę dni temu. Cała zaś sytuacja zaistniała w minioną sobotę (25 marca), kiedy mąż zauważył leżącego pod płotem naszej posesji kotka (mieszkamy w województwie pomorskim). Był bardzo wychudzony, kichał, z jego oczu i nosa sączyła się ropa, a na zawołanie „kici, kici” próbował się podnieść, ale nie był w stanie sam utrzymać się na nogach. Wcześniej tego zwierzęcia nie widzieliśmy w okolicy, a jej stan wskazywał na to, że nikt się nią nie zajmował. Mój mąż przyniósł kotkę do domu i podjęliśmy decyzję, że postaramy się jej pomóc i przygarniemy ją do siebie, mimo że mamy już jedną kotkę. Próbowaliśmy nakarmić ją, ale nie chciała jeść żadnego pokarmu – ani stałego, ani w formie płynnej. Następnego dnia, czyli w niedzielę 26 marca, pojechałam z kotkiem, któremu nadaliśmy imię „Kicia” do Przychodni Weterynaryjnej aby poszukać dla niej fachowej pomocy lekarskiej. Tam lekarka, która nas przyjmowała określiła stan kota jako bardzo ciężki, ale nie pozbawiła nas nadziei, że walka o zdrowie kotki może się udać. Weterynarz stwierdziła u zwierzęcia silną infekcję dróg oddechowych, ropny wypływ z nozdrzy i spojówek, silne rzężenia nad drogami oddechowymi, silną hipotermię (33 stopnie przy pierwszym pomiarze), odwodnienie (poniżej 15%) oraz kacheksję.