Kucyka przywieziono tu chwile temu, ale nie wzdryga się na dźwięk skobla, ani na skrzypienie starych drzwi. Widać, że ciemność i smród obornika to jego świat. Oswojony. Musiał miesiącami żyć na grubej warstwie starego gnoju bez wypuszczania na dwór. Kowala na pewno nikt to niego nie wzywał. Potem kopyta urosły tak, że wstyd było już kogokolwiek wezwać, więc wydano już tylko wyrok śmierci i sprzedano na rzeź.

Gdy pytamy o jego historię, słyszymy, że kiedyś w małym siodełku dreptał na niejednym festynie, wożąc dzieci, odwiedzał też przedszkola. Gdy przyszła zaraza, festyny zniknęły, przedszkola zamknięto, zabrakło pracy, skończyło się dbanie i wypuszczanie. Ponoć właściciel długo liczył, aż znikną obostrzenia i wróci stare. Nie doczekał się, darmozjada już nie chciał dłużej karmić.

Życie Groszka warte jest 1900 zł. Większość z tej kwoty to koszt transportu do nas. Jeśli Groszek ma żyć, pilnie potrzebne będą też pieniądze na diagnostykę weterynaryjną (w tym morfologia, biochemia, zdjęcia RTG) oraz na wizyty kowala ortopedy i fizjoterapeuty, który zajmie się przykurczami. Sam wykup to początek pomocy ratuje życie, ale nie zmniejsza cierpienia. Te koszty będą bardzo wysokie. Mamy tylko chwilę, by zebrać środki. Prosimy o pilną pomoc.